نظریه آشوب از جمله رهیافتهای سیستمی و اقتضایی به مدیریت محسوب می گردد. نظریه پردازان سنتی مدیریت تلاش می کردند تا "بهترین راه" را برای فعالیت مدیران در وضعیتهای گوناگون، شناسایی کنند؛ به طوری که پس از دستیابی به اصولی جهانشمول، "مدیریت خوب" الزاماً در گرو یادگیری و نحوه به کارگیری آنها باشد. اما دیری نگذشت که پژوهشگران دریافتند که گاهی اوقات ضرورت دارد تا برخی از اصول سنتی (مانند وحدت فرماندهی فایول، مبنی بر اینکه هر یک از افراد فقط باید به یک رئیس پاسخ دهد)، برای دستیابی به نتایج بهتر، نادیده گرفته شوند. از این رو شکل گیری نظریه اقتضایی آغاز شد.
رهیافت اقتضایی که گاهی رهیافت وضعیتی نیز نامیده می شود، بر اجتناب از اصول گرایی مطلق تأکید دارد؛ در واقع، ضرورت مدیریت بر مبنای اقتضا از این واقعیت نشأت می گیرد که عملکرد مدیر در هر زمان، باید با توجه به "موقعیت و مجموعه شرایط فعالیت وی" ارزیابی شود . وظیفه نظریه و علم، تجویز یک عمل برای یک وضعیت خاص نیست، بلکه یافتن روابطی بنیادی، فنون اساسی و سازماندهی دانش موجود بر مبنای مفاهیمی روشن است؛ زیرا نحوه کاربرد فنون مذکور در عمل، به وضعیت بستگی دارد؛ از این رو تدکید می شود که "مدیریت مؤثر"، همواره بر مبنای شناخت مقتضیات تحقق می پذیرد.
بنابر این بر اساس رویکرد اقتضایی، تلاش می شود تا واکنشهای مدیریتی با مسائل و فرصتهای منحصر به فرد وضعیتهای گوناگون، هماهنگ گردد. استفاده از رویکرد اقتضایی، اهمیت خاصی در مدیریت امروز دارد؛ به طوری که کاربرد این رویکرد به همه وظایف مدیریتی تسری یافته است. برای مثال مفهوم بوروکراسی از نظر ماکس وبر، برای معرفی شکل مطلوب و مناسب سازمان مطرح شد؛ ولی اگر با نگرش اقتضایی به طرح بوروکراتیک سازمان نگریسته شود، این طرح فقط به مثابه یکی از الگوهای سازماندهی قابل استفاده است؛ یعنی انتخاب بهترین ساختار برای هر وضعیت معین، به عوامل چندی بستگی دارد؛ از جمله "میزان تغییرات محیطی"، "فن آوری عمده سازمان" و "راهبردی که سازمان دنبال می کند"، "اندازه سازمان" و "شبکه های قدرت و کنترل در سازمان"؛ با توجه به این عوامل، فقط هنگامی که محیط نسبتاً پایدار باشد و عملیات آن قابل پیش بینی باشد و اندازه آن بزرگ باشد، استفاده از ساختار بوروکراتیک، بهترین کارکرد را خواهد داشت؛ یعنی در سایر وضعیتها باید از گزینه های دیگر ساختاری استفاده شود. در واقع بر مبنای رویکرد اقتضایی، "ساختاری که برای یک سازمان مفید است، ممکن است برای یک سازمان دیگر فاقد مطلوبیت باشد" و حتی گفته می شود "آنچه که در یک زمان خوب عمل می کند، ممکن است در آینده (به دلیل تغییر مقتضیات) خوب عمل نکند".
شعور متعارف نیز ضرورت استفاده از "رهیافت اقتضایی" در رفتار مدیریت را تأیید می کند. از آنجا که سازمانها از حیث اندازه، هدفها، نوع فعالیتها و مانند آن، با هم تفاوت دارند، یافتن اصول جهانشمولی که در همه شرایط و وضعیتهای سازمانی گوناگون کارساز باشند، عجیب به نظر می رسد. به همین دلیل میتوان گفت که: "همه چیز بستگی دارد به ..." و این پرسش را مطرح کرد که "به چه چیز بستگی دارد؟". پژوهشگران مدیریت تلاش می کنند در پاسخ به این پرسش، "متغیر ها" یا "چیزها" را شناسایی کنند. در نگاره زیر چهار متغیر مشهور اقتضایی، که از میان حداقل یکصد متغییر گوناگون انتخاب شده اند، ارائه گردیده است. این متغیرها به طور متداول مورد استفاده قرار می گیرند و تصوری برای درک معنی متغیر اقتضایی ارائه می کنند.

آثار برخی از متغیرهای مشهور اقتضایی در تعیین موقعیت مدیریت

اندازه سازمان- بر تعداد افراد هر سازمان دلالت دارد و تأثیر عمده ای بر نحوه عملکرد مدیران دارد؛ زیرا هر اندازه سازمان افزایش یابد، مسأله ایجاد هماهنگی در آن نیز افزایش می یابد، برای ایجاد هماهنگی در یک سازمان ۵۰ نفره باید از ساختار ویژه ای استفاده شود که با ساختار مناسب برای یک سازمان ۵۰۰۰۰ نفره بسیار متفاوت است.

تکراری بودن فن آوری تولید- هر سازمانی برای دستیابی به اهداف خود از نوعی فن آوری استفاده می کند که به منظور تبدیل ورودی به خروجی مورد استفاده قرار می گیرد. اگر فن آوری تکراری باشد، ساختارهای سازمانی، سبکهای رهبری، و سیستمهای کنترلی مورد نیاز سازمان با آنچه که در سازمانهای دارای فن آوری غیر تکراری مورد نیاز است، تفاوت ندارند.

عدم اطمینان محیطی- میزان عدم اطمینان ناشی از تغییرات مستمر در محیطهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، فن آوری و سیاسی بر فراگرد مدیریت اثر می گذارد. آنچه که برای یک محیط پایدار و قابل پیش بینی خوب کار می کند، ممکن است برای یک محیط غیر قابل پیش بینی و در حال تحول سریع و مستمر، کاملاً نامناسب باشد.

تفاوتهای فردی- افراد از حیث میزان تمایل به رشد، میزان بلوغ، استقلال، تحمل ابهام و انتظارات و نظایر آن با هم تفاوت دارند. این گونه تفاوتها بویژه هنگامی اهمیت می یابند که مدیر بخواهد با توجه به وضعیت نیروی انسانی، از میان روشهای انگیزش، سبکهای رهبری و طراحیهای شغلی، گزینه های مناسبی را به کار گیرد.

برخی از دانشمندان مدیریت به دلیل اینکه نظریه اقتضایی به طور عملی میان "رهیافت سیستمی" و "رهیافت صرفاً وضعیتی"، نوعی تقارب و مصالحه بوجود آورده است، مجذوب آن شده اند.
رهیافت سیستمی اغلب به خاطر اینکه خیلی کلی، مجرد و انتزاعی است، مورد انتقاد قرار می گیرد. دیدگاه صرفاً وضعیتی نیز به خاطر اینکه خیلی خاص و جزئی نگر است نقد می شود؛ زیرا دیدگاه وضعیتی مبتنی بر این باور است که هر وضعیت در زندگی واقعی، رهیافتب کاملاً ویژه و متفاوت با وضعیتهای دیگر را طلب می کند. طرفداران نظریه اقتضایی کوشیده اند از وجه مشترک نظریه های سیستمی و وضعیتی سود جویند، و ضمن دسته بندی مقتضیات مورد نظر، در تعمیم آنها به وضعیتهای خاص دقت کنند. رهیافت اقتضایی دارای سه ویژگی حایز اهمیت است:

دیدگاه سیستم باز

گرایش به پژوهش و تحقیق علمی

توجه به مجموعه ای از عوامل (رهیافت مبتنی بر تحلیل چند متغیره)

دیدگاه سیستم باز- استفاده از دیدگاه سیستم باز در رهیافت اقتضایی حایز اهمیت بسیار است. نظریه پردازان اقتضایی، تمرکز صرف بر عملیات داخلی سازمان را کافی ندانسته، تلاش برای شناخت چگونگی تلفیق خرده سیستمهای سازمانی برای تعامل با سیستمهای اقتصادی، سیاسی، و اجتماعی محیط بیرونی را ضروری می دانند.
گرایش به پژوهش عملی- پژوهش عملی به مدیریت اثربخش تر عملیات کاری منجر می شود؛ بدین ترتیب که پژوهشگران اقتضایی می کوشند تا یافته های خود را به ابزارها و پالاینده هایی تبدیل کنند تا مدیران بتوانند با استفاده از ابزارها و پا لاینده های مذکور هر وضعیت را شناسایی کنند و با آن به طور اثر بخش تری برخورد نمایند.
رهیافت مبتنی بر تحلیل چند متغیره- بر اساس تفکر سنتی مبتنی بر دیدگاه سیستم بسته، به کاوش روابط علی یک به یک میان عوامل، برداخته می شد. این رهیافت مبتنی بر تحلیل دو متغیره است؛ برای مثال، در نگرش سنتی روابط انسانی چنین فرض می شد که "روحیه بالای کارکنان" به طور خودکار به بهره وری بیشتر" منجر می شود. در این تحلیل دو متغیره، متغیر "روحیه" به منزله تنها علت مستقیم تغییرات متغیر "بهره وری" در نظر گرفته می شد؛ در صورتی که بعدها، تحلیلهای چند متغیره نشان داد که متغیرهای بسیاری، نظیر "شخصیت کارمند"، "ماهیت کار"، "پاداشها"، "جایگاه شغل" و "رضایت از زندگی"، در مجموع موجب تغییرات در بهره وری می شوند. تحلیل چند متغیره به منزله یک فن تحقیق، برای معین کردن چگونگی تلفیق متغیر هایی که در تعامل با هم منجر به یک نتیجه خاص می شوند، به کار می رود. برای مثال فرض می شود که اگر شخصیت کارمندی اقتدار مآب باشد؛ ساختار یافتگی کار زیاد باشد؛ و کارمند مذکور از زندگی و کارش بسیار راضی باشد. آنگاه ممکن است نتیجه گیری شود که در چنین شرایطی انتظار بهره وری زیاد داشت. نظریه پردازان مدیریت اقتضایی می کوشند از تحلیلهای چند متغیره برای تبیین نقش مدیریتهای مربوط، به طور عملی استفاده کنند.
اگر چه رهیافت اقتضایی هنوز بطور کامل توسعه نیافته، مرحله ای مفید در سیر تکامل تفکر مدیریت محسوب می شود؛ زیرا مناسب بودن هر تصمیم را با توجه به وضعیت، مورد توجه قرار می دهد. افراد، سازمانها، و مسائل اجتماعی بسیار پیچیده تر از آنند که "پیروی خشک از اصول جهانشمول مدیریت" قابل توجیه باشد. تفکر اقتضایی را می توان نتیجه نوعی تسری عملی رهیافت سیستمی فرض کرد. اگر تفکر سیستمی به مثابه یک عامل وحدت بخش در سیر تفکر مدیریت در نظر گرفته شود، می توان رهیافت اقتضایی را نوعی هدایت عملی برای نیل به این وحدت به حساب آورد.
البته رهیافت اقتضایی نیز از انتقادات صاحب نظران مصون نمانده است. یک انتقاد به نظریه اقتضایی آن است که سازمان را همچون اسیری در چنگال محیط معرفی می کند. در صورت پذیرش این طرز تلقی، تلاش برای مدیریت سازمان بیهوده به نظر می رسد؛ در حالی که در عالم واقع، سازمانها در معرض تلفیقی از هجمه نیروهای محیطی و اقدامهای مدیریتی قرار دارند و نظریه پردازان مدیریت باید نحوه برخورد با نیروهای مذکور را متناسب با هر وضعیت ویژه، تعیین کنند. بنابر این مطرح می شود مبنی بر اینکه "آیا نظریه پردازان مدیریت اقتضایی می توانند از عهده این مهم برآیند یا خیر؟". در پاسخ می توان گفت که "باید صبر کرد و دید". در حال حاضر، آنان در مسیری سازنده و امیدوار کننده حرکت می کنند. ناگفته نماند که رهیافت اقتضایی را باید به مثابه یک گام نویدبخش در نظر گرفت، نه خاتمه ای بر سیر تکاملی تفکر متداول مدیریت.

مدل فرانظری (Transtheoretical Model)

تغییرات اصولا در سطح افراد یک سازمان به وقوع می پیوندند، چرا که افراد ناگزیرند مجموعه ای از عادات خود را به مجموعه ای دیگر از عادات تبدیل کنند. اما چگونه؟ مطالعات زیادی در این زمینه شده است که شاید مهمترین آن ها مطالعات "کرت لوین" باشد. به نظر لوین،هر نوع تلاش برای تغییر رفتار انسان باید مساله از میان بردن(Unfreeze) رفتار و عادات فعلی فرد را مورد توجه قرار دهد. سپس باید روش جدیدی به فرد معرفی شود (Freeze) و بعد این روش ها و عادات جدید تقویت شوند(Refreeze).
این نظریات به همراه نظریات حاصل از مطالعات روانکاوی، تئوری های رفتاری و غیره، مدل فرا نظری تغییر را می سازند. این تئوری، به طور عملی و تجربی به بررسی مراحل سه گانه ی اعمال تغییر در سازمان می‌پردازد. سپس سعی می‌کند بر پایه ی دانش روان شناسی، ضروریات رفتاری هر مرحله را معرفی کند و بنابراین بهترین راهبر برای گذر مناسب از هر مرحله را شناساند.

مراحل تغییر

مدل فرانظری چنین فرض می‌کند که افراد به هنگام تلاش موفق برای ایجاد تغییرات فردی،مراحل و دوره‌هایی قابل پیش بینی را پشت سر می گذارند. این مراحل به ترتیب عبارتند از: مرحله ی پیش تامل (PreContemplation) ، تامل (Contemplation) ، آمادگی (Preparation) ، عمل (Action) ، نگهداری (Maintenance) ، و پایان (Termination).
مرحله ی اول مرحله ی پیش تامل است.در این مرحله هنوز احساس نیاز به تغییر وجود ندارد. اطرافیان فرد احتمالا نیاز به تغییر را احساس کرده اند، ولی خود فرد چنین حسی ندارد. جملاتی از این قبیل که " سری که درد نمیکند را دستمال نمی بندند!" در این مرحله شنیده می‌شوند.
دومین مرحله از تغییر، مرحله ی تامل است. در این مرحله، فرد ضرورت ایجاد تغییر در شیوه ی کاری خود را "تصدیق" می‌کند. جملاتی از قبیل "باشه، می‌فهمم که کار خوب پیش نمی‌ره! ولی چه می‌شه کرد؟" در این مرحله به گوش می‌رسند. تامل‌گران تلاش می‌کنند بفهمند چه اتفاقی دارد می افتد و مشکل کار را پیدا کنند.
آمادگی، سومین مرحله ی تغییر است. در این مرحله، توجه فرد از گذشته به آینده و جست و جو برای یافتن پاسخ جدید معطوف می‌شود. معمولا وقتی فرد به این مرحله می‌رسد، قدم های موثری در جهت بهبود کار و ایجاد تغییرات برداشته است.
بعد از آن، مرحله‌ ی عمل فرا می‌رسد. در این مرحله، افراد به فعالیت های جدیدی مشغول می‌شوند که در مرحله ی پیش، خود را برای انجام آن ها آماده کرده بودند. این مرحله ی‌‌ هیجان انگیز تغییرات است و می تواند تا جایی پیشرفت کند که عملا تغییرات کامل شوند.
اگر مرحله ی‌ عمل با موفقیت طی شود، تغییرات موفق به مرحله ی‌ نگهداری می‌رسند تا تثبیت شوند. افراد در این مرحله باید از خود، پیگیری، پشتکار و استقامت نشان دهند. در این مرحله، افراد دانش و توانایی کافی دارند و عموما انگیزه ی لازم برای رفتار کردن به شکل جدید را نیز دارا هستند. اما باید توجه داشت که در این مرحله نیز مانند مرحله ی عمل موانعی اجتناب ناپذیر وجود دارند که لزوم تشویق فرد در مناسبت های مختلف را آشکار می‌سازند.
آخرین مرحله، مرحله‌ پایان است. دراین مرحله، نگرش ذهنی و رفتارهای گذشته به کلی جایگزین رفتارها و طرز فکر جدید شده‌اند. در نتیجه، رفتار مطلوب به شکل عادت جاری در سازمان درآمده است.

مدل رهبری اقتضایی (Situational Leadership Model)

مدل رهبری اقتضایی نشان می‌دهد که چگونه می‌توان افراد را در هر یک از این مراحل تغییر، رهبری کرد. این مدل برای اولین بار از سوی هرسی و بلانچارد در اواخر دهه‌ی ۶۰ ارائه شد و امروزه به شکل یکی از بحث برانگیز ترین و البته محبوب ترین تئوری های مدیریت تغییرات درآمده است. پارادایم اقتضایی قوی و متفاوت حاکم بر این تئوری، چنین بیان می‌دارد که هیچ شکل واحدی از مدیریت نیست که به درد تمام موقعیت ها بخورد بلکه برای موثر بودن، مدیر باید شیوه و مجموعه رفتارهایی را که ویژه ی همان موقعیت خاص است در پیش بگیرد. مدیریت اقتضایی پیش از هر چیز، تمرکز خود را بر نیازهای کارکنان قرار می دهد و به زیبایی بهترین عملکرد رهبر در هر یک از مراحل تغییر را بیان می‌دارد.
پیش فرض رهبری اقتضایی آن است که رهبر باید رفتار خود را با توانایی (Ability) و تمایل (Willingness) افراد که مختصرا آمادگی (Readiness) نامیده می شود، هماهنگ کند. این مدل، چهار حالت آمادگی برای افراد مختلف فرض می‌کند:

حالات مختلف آمادگی عبارتند از :

حالت ۱- فرد نه توانمند است نه علاقه مند. در این وضعیت سطح بالایی از مدیریت آمرانه (بگو چه کند) کارایی دارد.

حالت ۲- فرد توانمند نیست ولی علاقه‌مند است. ترکیبی از اینکه بگوییم چه کند و نیز فراهم کردن شرایط برای گفت و گوی دوسویه لازم است.

حالت ۳- فرد توانمند است ولی علاقه‌مند نیست. در این صورت مدیریت مشارکتی (Participative) توصیه می‌شود.

حالت ۴- فرد هم توانمند است هم علاقه‌مند. درچنین حالتی می‌توان مدیریت تفویضی (Delegation) را توصیه کرد و به فرد اجازه داد که با استقلال به فعالیت بپردازد.

ترکیب مدل فرانظری و رهبری اقتضایی

اما ببینیم که چگونه مدیر می‌تواند از مطالب تاکنون گفته شده، دررهبری تغییر در سازمان برای تغییر نگاه به سمت کیفیت استفاده کند؟ این مهمترین مسئله‌ای است که مدیران علاقه‌مند به نهادینه کردن نگرش کیفیت مدار درحوزه ی سازمان خود با آن رو به رو هستند.
مدل فرانظری تغییرات سعی می‌کند نیازهای افراد را در هریک از مراحل تغییر تبیین کند و از سوی دیگر، رهبری اقتضایی، بهترین نوع رفتار را با توجه به موقعیت و نیازهای کارکنان به رهبر توصیه می‌کند.

رهبری در مرحله ی پیش تامل:

پیش تامل گران علاقه ای به تغییرات ندارند. نیازی به تغییر حس نمی‌کنند و علاقه‌ای هم به یادگیری رفتارهای جدید ندارند.این مرحله را می‌توان معادل حالت اول آمادگی در تئوری رهبری اقتضایی دانست. مدل رهبری اقتضایی در این وضعیت توصیه می‌کند که رهبر، استراتژی "بگو چه کند" را در پیش بگیرد و بگوید که کارکنانی که در وضعیت پیش تامل به سر می‌برند، کی، کجا و چگونه کاری را انجام دهند. همچنین می توان برای بالا بردن سطح آگاهی این کارکنان، از برگزاری کلاس های آموزشی توجیهی نیز بهره جست. در این مرحله، مسئله ی شفافیت و وضوح بسیار مهم است. چرا که باید به خوبی ضمن کنترل فعالیت افراد، ضرورت ایجاد تغییر در سازمان و شیوه های کاری متداول را به آن ها یادآور شد.

رهبری در مرحله‌ ی تامل:

وقتی کارکنان به مرحله ی تامل می‌رسند، گفت و گو میان رهبر و کارکنان اهمیت می‌یابد. در واقع وجود گفت و گوی فعال در تمام مراحل رهبری اقتضایی، اهمیتی بسزا دارد. مهمترین نشانه ی مرحله ی‌ تامل، تصدیق و پذیرش نیاز به تغییر است. در این مرحله، کارکنان اذعان دارند که کیفیت باید دغدغه ی‌ همه ی افراد سازمان باشد و علاقه‌مندند شیوه‌های اعمال تغییر در کار خود را بیاموزند. در این مرحله، رهبر باید درک کند که فرد، ایده ی تغییر را پذیرفته است ولی هنوز نسبت به تغییر احساس نا ‌امنی می‌کند. این مرحله را می‌توان از حیث آمادگی معادل همان حالت اول در تئوری رهبری اقتضایی دانست.
در حالی که مدیر باید دستورات مدیریت اقتضایی را رعایت کند و دستورهای مشخص و واضح برای انجام هر کار را به کارکنان بدهد، لازم است مراقب باشد که دستورات و انتظاراتش از کارکنان بیش از حد توان آن ها نشود. ترس از انجام خطا را در کارکنان پایین بیاورد، کمک مرحله به مرحله را فراموش نکند و بر آموزش نیز تکیه داشته باشد.

رهبری در مرحله ی‌ آمادگی:

وقتی مرحله ی تامل به اندازه کافی ادامه یافت، افراد، آماده ی ورود به مرحله‌ آمادگی می‌شوند. در این مرحله است که نگاه فرد از گذشته و حتی مسئله ی فعلی خود، به آینده متوجه می شود. فرد قصد خود مبنی بر ایجاد تغییر را به شکل عمومی اعلام می‌دارد. وقتی به این مرحله رسید، عملا چند گام مهم و سازنده به سمت تغییر برداشته است. بنا‌براین، افراد در این مرحله، از سطح بالایی از آگاهی و اشتیاق برخوردارند. تنها کاری که فرد باید در این مرحله به یاد داشته باشد، آن است که تمام انرژی و وقت خود را مصروف و وقف یادگیری کارهای جدیدی بکند که باید برای اعمال تغییر آن ها را بیاموزد. خصوصیات پیرو در این مرحله را می‌توان معادل حالت دوم آمادگی در مدل هرسی-بلانچارد دانست. کارکنان هنوز توانایی انجام کارهای جدید را ندارند، اما در آنان علاقه و اشتیاق به انجام کار چشمگیر است. بهترین شیوه ی رهبری در این حالت، همان روشی است که به "فروش (selling) " معروف است. یعنی در عین حال که رهبر برای فرد، یک چهارچوب و روش مشخص عمل تعریف می کند، او را به گفت و گو نیز فرا می خواند. و هر جا که لازم باشد از چگونگی انجام، دلیل انجام و نتایج کاری جدید با وی حرف می زند.

رهبری در مرحله ی‌ عمل:

در این مرحله که پس از مرحله ی‌ آمادگی آغاز می‌شود می‌توان به وضوح مشاهده کرد که افراد در تلاش برای انجام فعالیت هایی هستند که کیفیت را جایگزین تولید صرف کند. در این مرحله برای هیچ نظاره گری تردیدی باقی نمی‌ماند که کیفیت در این سازمان اهمیت فراوان دارد. طبق تحقیقات انجام شده، این تمایل در بسیاری از مدیران وجود دارد که این مرحله را مرحله ی پایانی عملیات تغییر تلقی کنند و کار را تمام شده بپندارند. اما این گونه نتیجه گیری، اشتباهی خطرناک خواهد بود. مدیر تغییرات با دیدن ظاهر اعمال جدیدی که کارکنان انجام می‌دهند، ممکن است نتیجه گیری کند که در مرحله ی‌ "عمل" نیازی به سرپرستی و حمایت کارکنان از سوی او وجود ندارد. ولی واقعیت دقیقا عکس این موضوع را نشان می دهد. مرحله ی‌ عمل، بسیار حساس و ظریف است. افراد در این مرحله تازه شروع به انجام فعالیت های جدیدی کرده‌اند که هر لحظه وقوع شکست یا مواجه شدن با باز دارنده ای می تواند آن ها را دلسرد و ناامید کند. این مرحله را می توان حالت سوم آمادگی در تقسیم بندی هرسی-بلانچارد دانست.زیرا افراد از چگونگی انجام فعالیت اطلاع کامل دارند ولی دچار یاس و دلزدگی نسبت به کار خود هستند. بنابراین، طبق تئوری رهبری اقتضایی، در این حالت به رفتار مشارکتی (Participative) از سوی مدیران نیازمندیم. یعنی برای اولین بار از آغاز پروسه ی تغییر، احتیاجی به جهت دهی و طراحی چهارچوب کاری نداریم، بلکه بیش از هر چیز رفتار مشارکت جویانه ی‌ مدیر در ارتباط با کارکنان ضرورت دارد.

رهبری در مرحله‌ ی نگهداری (Maintenance)

با کامل شدن مرحله ی‌ عمل، نوبت به مرحله ی‌ نگهداری می‌رسد. در این مرحله هنوز کارکنان به سرپرستی و حمایت رهبر نیاز دارند، البته در سطحی پایین‌تر. پشتکار، پیگیری و تحمل از خصوصیات مورد نیاز این مرحله هستند. افراد در این مرحله، توانایی و دانش لازم برای انجام کارهای خود را دارند و عموما انگیزه و علاقه لازم را به هنگام انجام کار دارا هستند. در بیشتر مواقع کار به خوبی پیش می‌رود، گرچه در این مرحله نیز چون مرحله ی پیش وجود مشکلات اجتناب ناپذیر است و بنابراین به تناسب موقعیت، وجود تشویق و حمایت ازسوی مدیر مفید خواهد کرد. لازم است که در این مرحله، رهبر به مطالعه ی دقیق همه ی عوامل تاثیرگذار بر عملکرد کارکنان بپردازد. از نظر تقسیم بندی های هرسی-بلانچارد هنوز می‌توان این مرحله را معادل حالت سوم آمادگی دانست، توانمند اما نا ایمن. افراد با آنکه کاملا توانایی انجام کارهای جدید را دارند، اما هنوز اعتماد به نفس لازم در آن ها شکل نگرفته است و هنوز نمی‌توانند با استقلال کامل به کار بپردازند. مدیریت اقتضایی برای این مرحله نیز چون مرحله‌ی پیش، نوع رهبری مشارکتی را پیشنهاد می‌کند ولی با یک تفاوت مهم: در این مرحله بهتر است که رهبر با فرد در نقش شریک کامل همکاری داشته باشد، به این معنی که تصمیمات با مشارکت کامل فرد (و نه تنها به شکل یک پیشنهاد دهنده) گرفته می‌شود.

رهبری در مرحله ی‌ پایان (Termination)

مرحله ی پایان به مرحله ای اطلاق می‌شود که در آن فرآیند متحول سازی پایان یافته است. اکنون روش های قدیمی انجام کار، جای خود را صد درصد به روش های جدید داده‌اند و "کیفیت" دغدغه‌ی اصلی کارکنان شده است. کارکنان در این مرحله به خوبی با شیوه ی انجام کارها آشنا هستند و نیز علاقه و انگیزه ی‌ بالایی هم در انجام کارهای خود دارند. می‌توان با تقسیم بندی اقتضایی، این مرحله را معادل حالت چهارم آمادگی دانست که در آن، فرد هم توانمند است و هم علاقه مند. روش مدیریتی توصیه شده ی مدیریت اقتضایی در این مرحله، همان روش تفویض یا دادن استقلال عمل به کارکنان در انجام کارهاست. این مرحله، مرحله ی‌ پایانی فرآیند مدیریت تغییر است، ولی بدان معنا نیست که مدیر با اعلام موفقیت، با ‌خیال آسوده دست از کار بکشد. افراد در اثر شکست های پیاپی، خستگی و ... گاه ممکن است حتی در این مرحله نیز دچار تنزل شوند. عکس العمل مدیر در چنین مواقعی بسیار حیاتی است. در واقع هرسی و بلانچارد هم درتئوری اقتضایی خود توضیح داده‌اند که حرکت در مسیرتئوری آن ها، جهت صرفا توسعه‌ای از حالت اول به حالت چهارم ندارد، بلکه فرد می تواند به دلایلی که اشاره شد، از یک مرحله به مراحل قبلی تنزل کند. در واقع این احتمال همواره وجود دارد که فرد از این مرحله به مراحل نگهداری یا عمل، پسرفت داشته باشد. در این حالت، مدیر باید هشیارانه شیوه ی مدیریت خود را به شیوه های مدیریتی پیش گفته و منطبق با مراحل یاد شده تغییر دهد.

نتیجه گیری

برای رقابت در بازارهای جهانی، اصل کیفیت باید در سراسر سازمان نهادینه شود. سطح کیفیت محصولات و خدمات در صورتی به سطوح بین المللی می‌رسد که مسئولیت کیفیت تنها بر عهده ی فرد یا گروهی خاص از کارکنان نباشد و همه ی اعضای سازمان، خود را در این زمینه کاملا مسئول بدانند. برای رسیدن به این هدف، ضروری است تمرکز سنتی کارکنان بر تولید به سمت تمرکز بر کیفیت معطوف شود. این تغییر نگرش، نیازمند وجود راهبردی مناسب برای کمک به کارکنان در رسیدن به اهداف تغییر است.

منبع: سایت آفتاب

 متمرکز بمانید و بیشتر بنویسید

در طی یک سال، با مطالعه روی بیش از 90 نفر از بهترین نویسندگان که در مورد فروش محصولات و محتوای خود می نویسند، نتایج زیادی در مورد اینکه چگونه به حواس پرتی ها و سدهای روحی خود غلبه کردند و در هر روز به کار پرداختند بدست آمده است. 
در این تحقیق در مورد فرآیند نوشتنشان از آنها سوال شده است: آنها چگونه شروع به بیان کردن یک جریان می کنند؟ چقدر در یک روز یا یک جلسه ی مشخص مینویسند و چه استراتژیها، نکته ها و بهره وری های تخصصی در این مسیر یاد گرفتند.

در ادامه به 10 مورد از مهمترین نکاتی که در این تحقیق نویسندگان آنها را ابراز کرده و به اشتراک گذاشته اند می پردازیم.

1. از چیزی که به ذهنتان می آید یک یا دو صفحه بنویسید

چه میشود اگر (در عوض اینکه هر روز صبح بلند شده و لغات را برای دست یافتن به سهم روزانه ی خود در نوشتن کنار هم قرار دهید) فقط برای گرم کردن ماهیچه های ذهن خود یک یا دو صفحه از جریان تفکرات هوشیارانه خودتان بنویسید؟
Oliver Burkeman، یک مقاله نویس مشهور برای گاردین و نویسنده ی «پادزهر: خوشحالی برای افرادی که نمیتوانند افکار مثبت داشته باشند» به من گفت که دقیقاً همینکار را کرده است.

هر روز، قبل از شروع به نوشتن روزانه ی خود، بدون توقف وقتی را صرف نوشتن یک صفحه و نیم درباره ی چیزی که به ذهنش میآید میکرد. این یک روش است که او از نویسنده و خالق جولیا کامرون گرفته بود که او (جولیا کامرون) این روش را «صفحات صبحگانه» مینامید.

2. زمان نوشتن برنامه

جیسون فوکس ، رمان نویس فیلم هیجانی جوانا پن است. او روزهایی در تقویم خود را علامت میزد و به داستان نوشتن می پرداخت؛ در برنامه ی خود روزهایی را  برای نوشتن مضامین غیر داستانی مانند پستهای بلاگ و فصل های کتاب خود قرار میداد تا روزهایی که نیاز به کنترل کارهای بیشمار بازاریابی داشت را انجام دهد. 

3. نوشته ی خود را به قسمتهای کوچکتر بشکنید

از Shane Snow، موسس Contently و نویسنده ی «Smartcuts سوال شد که : چگونه هکرها، نوآوران و آیکونها ،با سرعت بیشتری به سمت موفقیت می روند؟»در پاسخ بیان کرده است که: نوشته های خود به قسمتهای کوچک و قطعات قابل هضم میشکنند. او میگوید نتیجه ی روانی که یک نویسنده میتواند از قطعات کوچکتر یک پروژه ی بزرگ بگیرد، انگیزه مورد نیاز برای حرکت به جلو را فراهم میکند. 

4. کوتاه بنویسید، دو سرعت به پایان رسیده است

رمان نویس Monica Leonelle در کتاب خود، «8 عادت دقیق نوشتن»، نویسنده هایی که سعی بر فشردن زمان در برنامه ی شلوغ خود بکنند را تشویق به کامل کردن یک سری از تکه نوشته های 8 دقیقه ای میکند. در حالی که هشت دقیقه ممکن است به نظر زیاد نرسد، با انجام دادن اندک این کار در هر روز خود را در جایی می بینید که هدف لغات روزمره ی خود را برآوده اید یا از آن پیشی گرفته اید. 

5. نوشته ی خود را با خود داشته باشید

بلاگر داستان عاشقانه و نویسنده ی فراتر از Heaving Bosoms از این مهم اطمینان حاصل میکند که همیشه آماده ی دریافت لغاتی است که ناگهان به ذهن او خطور میکنند، او ممکن است هرجایی در این لحظه قرار بگیرد. دست از انجام هرکاری که در حال انجام آن است میکشد، تلفن یا دفترچه ی یادداشت خود را درآورده و شروع به نوشتن میکند. 

6. خاموش کردن رسانه ی اجتماعی

خیلی از نویسنده هایی که با آنها صحبت کردم، زمانی که نیاز به تمام کردن نوشته ی خود داشتند از رسانه ی اجتماعی استفاده نمیکردند. Sarah Stodoha، نویسنده ی فرآیند: زندگی نویسندگی نویسندگان بزرگ»، دسترسی به اینترنت را با یک نرم افزار به نام freedom خاموش کرد.

7. یافتن مکان صحیح

مکان های نوشتن ، جایگاه برجسته ای در مکالماتی داشت که با نویسنده ها داشتم. Shane Snow حجم زیادی از کتاب «Smartcuts» را در یک استارباکس در انتهای خیابان دفترش در منهتن نوشته است. Joanna Penn دریافت که او بهترین تمرکز خود را در کافی شاپ ها یا در کتابخانه دارد و Joan Dempsey در یک آلونک چوبی به نویسندگی میپردازد که زمانی خانه ی مرغها بوده است. 

 

8.  اتصال به موسیقی پس زمینه

چندین نویسنده که من با آنها صحبت کردم به موسیقی پس زمینه یا نوسانات سفید (سروصداهای محیط) در حال نوشتن گوش میدادند. James Scott Bell زمانی که در حال نوشتن رمان خود بود به نمرات فیلم گوش میداد. Mark Vanhoenacker، یک خلبان خطوط هوایی انگلستانی 747 و نویسنده ی «Skyfaring: در سفری با یک خلبان به موسیقی یک پیانیست ایتالیایی با نام Ludovico Einaudi گوش میداد و Shane Snow دریافت که گوش دادن به یک آهنگ به طور مکرر روی وارد شدن او به حالتی از جریان کلمات و محتوا کمک میکند. 

9. یک ایمیل به پدربزرگ خود بزنید

اگر یخ زده اید و لغات دست از جریان داشتن برداشته اند، نصیحت Laura Brown  را بپذیرید. پیشنهاد میدهد به این فکر کنید که دارید به یک نفر که با او راحت هستید ایمیل میزنید مانند پدربزرگتان و به همان راحتی شروع به نوشتن کنید.(مخاطبتان پدربزرگتان یا فردی نزدیک باشد تا بتوانید راحت تر بنویسید)

10. روز نویسندگی خود را با شروع بخش اول روز بعد به پایان برسانید

Danny Oppenheimer، یک پروفسور در دانشکده ی تجارت UCLA’s Anderson، و نویسنده ی یک مطالعه در مورد فواید نکته برداری که ارجاع های زیادی به آن داده شده است، اعتراف میکند که اوقات سختی برای شروع کردن پروژه های جدیدش داشته است. 
توصیه های او برای جهت یابی باز هم جابه جا میشود. در پایان هر بخش نویسندگی روز، شروع به نوشتن چند جمله یا پاراگراف در مورد بخش فردا کنید. این کار به شما کمک میکند که از خوف «سندروم صفحه ی سفید» که نویسنده ها را آزار میدهد اجتناب کنید.

 منبع : مدیروب   www.modireweb.com

مصرف 21 دانه مویز سرخ به صورت ناشتا،موجب پیشگیری از ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها می‌شود.

کارشناس ارشد طب سنتی استان کهگیلویه وبویراحمد گفت: مویز با مزاج گرم، از خانواده کشمش و جزو گروه میوه‌ها است که بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند به ‌جای قند، چای خود را همراه با مویز میل کنند.
هانیه ناصری مزاج با اشاره به اینکه در طب سنتی خوراکی‌هایی مانند سکنجیبن، عناب و آب میوه‌های ترش مصلح مویز هستند افزود: مویز، هضم‌ کننده غذا و گرم‌ کننده تمام بدن بخصوص کلیه و مثانه است مصرف حجم متعادلی از مویز می ‌تواند باعث تقویت معده، کبد، کلیه‌ها و مثانه شود.
وی گفت:استمرار در مصرف مویز می‌تواند به افزایش حافظه، قدرت فهم، تسکین صفرا، دفع بلغم و اصلاح خلق‌ و خو هم کمک کند.
وی به افراد توصیه کرد، هنگام خرید مویز انواع چاق، پرگوشت، شیرین و کم‌ دانه آن را انتخاب کنند، زیرا مویزهای بسیار خشک، کم ‌گوشت و پردانه، جزو بدترین انواع مویز هستند.

منبع: سلامت نیوز

تا نوروز 96 فرصت زیادی باقی نمانده که می توانید با این رژیم غذایی 8 کیلو از وزن خود را کاهش دهید.

صبحانه یکی از مهمترین وعده های غذایی محسوب شده و تاثیر زیادی در سلامتی بدن دارد، با مصرف یکی از سالم ترین و خوشمزه ترین صبحانه هایی که می شناسید سموم بدن شما دفع و روده هایتان پاک سازی و وزنتان کم می شود.

این صبحانه خوشمزه حاوی ویتامین ها و مواد معدنی است که موجب زیبایی پوست، مو و افزایش سوخت و ساز و تقویت بدن می شود. با مصرف این صبحانه سالم شما می توانید در مدت یک ماه 5 کیلو و 50 روز باقی مانده تا نوروز 8 و نیم کیلو وزن کم کنید.

این صبحانه تنبلی روده و یبوست را از بین برده و با سوزاندن چربی ها وزن شما را به سرعت پایین می آورد و پس از یک ماه نوشیدن این معجون، به راحتی می توانید 3 تا 5 کیلو وزن خود را کاهش داده و علاوه بر تناسب اندام زیبایی پوست و مویتان را به چشم ببینید.

طرز تهیه این صبحانه خوشمزه و چربی سوز:
 300 میلی لیتر کفیر (یا ماست کم چرب)
 2 قاشق غذا خوری از بلغور جو دوسر
 1 قاشق چای خوری دانه کتان آسیاب شده
 1 قاشق چای خوری پودر کاکائو
 5 تا 7 عدد آلو گوشتی

روش آماده سازی این صبحانه دلچسب و لاغر کننده:
این صبحانه باید از شب قبل برای روز بعد آماده شود.
آلوهای خشک را به مدت 5 تا 10 دقیقه در آب در حال جوش ریخته وپس از این مدت پوست آلوها را جدا کنید. 
بلغور جو دوسر، کتان و پودر کاکائو را با کفیر مخلوط کرده و خوب هم بزنید.
شما باید آلوها را به تکه های بسیار ریز خرد کرده یا در دستگاه مخلوط کن ریخته و آن را به شکل پوره در آورده و به مخلوط قبلی اضافه کنید.

معجون خوشمزه بدست آمده را از شب تا صبح در یخچال نگهداری کنید و صبح روز بعد از طعم دلچسب و فواید آن لذت ببرید، پس از مصرف صبحانه شما به سرعت نتیجه آن در معده خود حس می کنید.

در اکثر افراد یک ساعت پس از نوشیدن این معجون دستگاه گوارش به خصوص روده ها به کار می افتند.

 

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

ترکیب موز و زنجبیل معجونی است که به جنگ چربی‌های شکم می‌رود و شما را از شر چربی‌های اضافه نجات می‌دهد.

 بسیاری از کسانی که دچار افزایش وزن یا چاقی هستند، برای لاغر کردن خود و کاستن چندین کیلو از چربی زائد بدن به غذاها یا روش های درمانی خاص پناه می برند ولی اینگونه کاهش وزن چندان مؤثر نیست بلکه گاهی مضر هم هست.

اگر شما دچار افزایش وزن هستید و می خواهید از دست چربی شکمی رها شوید، راه و روش های طبیعی را در پیش بگیرید.
مشکل افزایش وزن و چاقی در کشورهای صنعتی بسیار شایع است به عنوان مثال حدود 8 / 33 درصد بزرگسالان و 17 درصد کودکان دچار چاقی هستند.
همه دست اندرکاران بخش بهداشتی و درمانی متفق القول هستند که بدن انسان فقط هنگامی وزن طبیعی خود را بازمی یابد که سالم باشد و سالم بودن بدن مستلزم رعایت اصول تندرستی و مصرف مقدار فراوان سبزی ها و میوه هاست.
مصرف مخلوط موز می تواند چربی شکم را آب کند و شما را از چند کیلو وزن اضافی نجات دهد.
مخلفات مخلوط موز برای آب کردن چربی شکمی :
یک موز رسیده
یک قاشق بزرگ زنجبیل پوست کنده
یک لیوان توت یخ زده
دو قاشق بزرگ آرد دانه تازه برزگ
روش تهیه مخلوط موز :
مخلفات را در مخلوط کن بریزید و به هم بزنید سپس مصرف کنید.
مخلوط موز را می توان به جای صبحانه یا ناهار یا شام مصرف کرد .
فواید مخلوط موز :
موز سرشار از پتاسیم، آنتی اکسیدان، قند طبیعی و فیبر است که همه این مواد برای بدن مفید است و باعث افزایش کارایی آن می شود. موز همچنین باعث تنظیم قند خون می شود و به هضم و جذب مواد غذائی بسیار کمک می کند و بدن را نیز از ریزپسماندها و مواد سمی پاک می کند و چربی هائی را که در اطراف شکم جمع شده است، آب می کند و کاهش می دهد. موز گذشته از این فواید، باعث احساس سیری می شود و شما را از خوردن میان وعده ها یا غذاهای آماده یا چرب یا بسیار شیرین و متعاقب آن افزایش وزن بازمی دارد.
زنجبیل نیز برای بدن انسان بسیار مفید است. برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف زنجبیل متابولیسم سوخت و ساز بدن را بهبود و تسریع می بخشد و باعث آب شدن چربی شکمی می شود و اشتهای انسان را تنظیم می کند و باعث رفع یبوست می شود.
تحقیقات نشان می دهد که زنجبیل باعث احساس سیری می شود و مصرف یک لیوان چای زنجبیل پیش از غذا باعث کاهش احساس گرسنگی می شود و متعاقب آن فرد را از خوردن غذای بسیار بازمی دارد.

 

منبع سلامت نیوز

از کودکی دلش می‌خواست پزشک شود؛ در جستجوی رویای طبابت راهی آلمان شد و در نهایت به سرزمین فرصت‌ها رفت. به بهترین شکل فرصت‌ها را غنیمت شمرد و نامش با جراحی لیزیک چشم گره خورد. در ادامه با زندگی‌نامه‌ی پزشک نام‌دار ایرانی-آمریکایی غلامعلی پیمان همراه دیجی‌کالا مگ باشید.

غلامعلی پیمان سال ۱۳۱۶ در شیراز زاده شد. تا پایان دوره متوسطه و اخذ دیپلم در کشور بود؛ علاقه زیادی به پزشک شدن داشت و بالاخره به کمک والدینش در ۱۹ سالگی برای تحصیل طبابت به آلمان رفت. در ۱۹۶۲ دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه فرایبورگ به پایان رساند؛ تا ۱۹۶۴ در بیمارستان سنت‌ژوهانس دویسبورگ انترن (کارآموز) بود؛ یک سال هم (۱۹۶۵) باز به عنوان انترن در بیمارستان عمومی پاسایک در نیوجرسی آمریکا دوره دید. پیمان برای تکمیل تحصیلاتش دوباره به آلمان بازگشت و در رشته چشم‌پزشکی دانشگاه اِسن آلمان درس خواند. او در ۱۹۶۹ رسما چشم‌پزشک شده بود ولی تصمیم گرفت تا آن‌جا که ممکن است تحصیلاتش را تکمیل کند برای همین باز راهی ایالات متحده شد و مدرک پسادکترای (Postdoctoral) خود را در ۱۹۷۱ از دانشکده پزشکی دانشگاه UCLA این کشور دریافت کرد.


پیمان مدرک پسادکترای خود را در ۱۹۷۱ از دانشکده پزشکی دانشگاه UCLA دریافت کرد.

زندگی دانشگاهی پیمان

پیمان بعد از فارغ‌التحصیلی در همان دانشگاه UCLA با درجه استادیاری مشغول تدریس چشم‌پزشکی شد، اما همزمان از ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۷ در دانشکده پزشکی آبراهام لینکلنِ دانشگاه ایلینوی شیکاگو درس می‌داد؛ او طی این مدت کوتاه از استادیاری به درجه‌ی استادی رسید.

پیمان به معنای حقیقی کلمه یک انسان دانشگاهی (Academic) بود؛ این موضوع را از پیوستگی ارتباط او با دانشگاه‌ها و نهادهای وابسته‌ی آن‌ها می‌توان دریافت. غلامعلی در ۱۹۸۷ و بعد از ترک دانشگاه ایلینوی همزمان در دو دانشگاه پزشکی ایالتی لوییزیانا و مرکزی نیو اورلئان مشغول تدریس و پژوهش بود. حضور او در این دو دانشگاه تا سال ۲۰۰۰ میلادی ادامه یافت؛ پیمان از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ صاحب کرسی بیماری‌های شبکیه‌ی شاهزاده عبدالعزیز آل سعود (مرسوم است بزرگان و متنفذان جهان، هزینه‌ی کرسی‌های علمی را تقبل کنند تا این کرسی‌ها به نام آن‌ها خوانده شود) بود. پیمان بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ به عنوان استاد چشم‌پزشکی و دستیار مدیر در دانشکده پزشکی دانشگاه تولین در نیو اورلئان مشغول به کار بود و سپس از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ با درجه استادی در دانشگاه آریزونا تدریس می‌کرد. پیمان از ۲۰۰۹ میلادی به صورت افتخاری استاد چشم‌پزشکی دانشگاه تولین هم هست.

دکتر پیمان با توجه به تسلطش به زبان اسپانیایی (او به زبان‌های پارسی، انگلیسی، آلمانی و اسپانیایی صحبت می‌کند) ارتباط گسترده‌ای با مجامع پزشکی آمریکای لاتین دارد. در سال ۲۰۱۳ دانشگاه ملی کوردوبای آرژانتین با تقدیم دکترای افتخاری از دکتر غلامعلی پیمان تجلیل کرد.


غلامعلی پیمان در طول دوران حرفه‌ای خود اختراعات متعددی ثبت کرده و جوایز و نشان‌های زیادی دریافت کرده است.

ابداع روش جراحی لیزیک

پیمان همان‌قدر که به تدریس دانشگاه علاقه داشت همیشه در زمینه‌ی پژوهش و حتی کمی مهندسی یک سروگردن از دیگر پزشکان جلوتر بود. وقتی در درمانگاه چشم و گوش ایلینوی کار می‌کرد خیلی در زمینه‌ی اثرات لیزر بر بافت چشم کنجکاو بود و شروع به انجام دادن آزمایش‌هایی روی خرگوش‌ها کرد تا ببیند آیا می‌توان به کمک لیزر CO2، شکل قرنیه و شکست نور توسط آن را اصلاح کند. پیمان می‌خواست بتواند با روشی به افراد دارای ضعف بینایی کمک کند تا بتوانند بدون استفاده از عینک دید طبیعی خود را باز یابند. پیش از پیمان هیچ کس دیگری در این مورد تحقیق نکرده بود؛ او با استفاده از الگوهای مختلف، لیزر را روی سطح قرنیه تاباند؛ لیزر باعث ایجاد خراش‌های مشخص روی قرنیه شد. پیمان در آن زمان به نتیجه رسید که:  ۱- باید تا توسعه و ساخت یک لیزر کارآمد برای این کار صبر کرد و ۲- نباید سطح قرنیه به طور مستقیم تحت لیزر قرار گیرد در عوض باید به‌روشی این کار انجام شود که خراشیدگی، درد و عوارض ناخواسته رخ ندهد. اولین مقاله‌ی دکتر پیمان در این باره در ۱۹۸۰ به چاپ رسید.

در اواخر سال ۱۹۸۲ میلادی بود که توسط مقاله‌ای از آزمایشگاه شرکت IBM، از آخرین یافته‌ها درباره‌ی اثرات لیزر بر بافت‌های زنده مطلع شد. اطلاعات آن مقاله برای پیمان فوق‌العاده مهم و هیجان‌انگیز بود هرچند به خاطر نو و گران بودن نوع لیزری که آن‌ها استفاده کرده بودند دسترسی به آن مقدور نبود. این موضوع مسکوت ماند تا سال ۱۹۸۵ که تحقیقات گسترده‌ای حول استفاده از لیزر روی سطح قرنیه شروع شد؛ در این میان پیمان به واسطه تجربیات و دستاوردهای پیشین چند گام جلوتر بود و دقیقا می‌دانست که چه باید بکند؛ به همین خاطر به محض دست‌یابی به لیزر کارش را شروع کرد و خیلی زود به نتیجه‌ی دلخواه رسید. او در ژوئیه ۱۹۸۵ روش جراحی ابداعی خود (لیزیک) را به سازمان مالکیت معنوی ایالات متحده عرضه کرد؛ در نهایت در ژوئن ۱۹۸۹ بعد‌از دو مرتبه بازنگری و اصلاح، حق انحصاری (پتنت) عمل جراحی لیزیک (به شیوه‌ی دکتر پیمان) را به نام خود به ثبت رساند. بعد برای مدتی در دانشگاه هلسینکی فنلاند چندین آزمایش تکمیلی انجام داد و بارها روش خود را امتحان کرد و بهبود بخشید.


پیمان در سال ۱۹۸۹ پتنت عمل جراحی لیزیک را در سازمان مالکیت معنوی ایالات متحده به نام خود ثبت کرد.
پیمان که از همان ابتدا از نواقص و ضعف‌های جراحی لیزیک اطلاع داشت و محدودیت‌های آن را به‌خوبی می‌شناخت تا همین امروز پیوسته سعی کرد این روش را اصلاح کرده و به کمال نزدیک‌تر کند. او در سال ۲۰۱۵ برای قرنیه روش جراحی جدیدی ابداع کرد و نام آن را مِزیک (Mesik) گذاشت. پیمان در این روش علاوه بر لیزر، پرتوهای فرابنفش (UV) را هم به کار گرفته که محاسن بسیاری نسبت به شیوه‌های فعلی دارد.

دیگر اختراع‌ها، پتنت‌ها و دستاوردها

ذهن خلاق پیمان و علاقه‌ی او به علوم مهندسی و چشم‌پزشکی باعث شده در طول بیش از چهار دهه فعالیت حرفه‌ای بتواند بیش ‌از ۱۳۵ اختراع به نام خود ثبت کند؛ دکتر پیمان فردی پیشگام در جراحی لیزر و درمان فوتودینامیک و مطالعات انتقال دارو به داخل کره چشم، جراحی رفرکتیو و شبکیه محسوب می شود. او همچنین روش‌هایی برای جراحی‌های دیگر چشم ارائه کرده و نخستین کسی بوده که موفق به انجام نمونه‌برداری شبکیه و پیوند سلول‌های مخاطی رنگ‌دانه شبکیه شده است.
غلامعلی پیمان در اولین کنگره‌ی چشم‌پزشکی ایران – تهران (۱۳۷۰)
اختراع‌های دکتر پیمان دامنه وسیعی از دستگاه‌های پزشکی جدید، سیستم انتقال دارو چشمی، روش‌های جراحی، وسایل جراحی‌های لیزری و نوری و شیوه‌های جدیدی برای درمان و تشخیص را در بر می‌گیرد؛ از جمله‌ی آن‌ها که هنوز هم مورد استفاده هستند می‌توان به یک دستگاه مشاهده غیر تماسی و با دید وسیع نام برد که برای جراحی زجاجیه‌ی چشم کاربرد دارد اشاره کرد. دکتر پیمان تا حال بیش از ۸۵۰ مقاله علمی و ۱۰ کتاب و متون علمی دیگر به چاپ رسانده است.

افتخارات

دکتر غلامعلی پیمان به انتخاب بیش از ۳۰ هزار چشم‌پزشک جهان به عضویت تالار مشاهیر چشم‌پزشکی در آمد؛ همچنین او عضو دائم انجمن جراحی آب مروارید و رفرکتیو هم هست. افتخارات، تقدیرنامه‌ها و انواع جوایزی که او در طول زندگی حرفه‌ای خود از نهادهای مختلف جهانی گرفته آن‌قدر زیاد است که نام بردن تمام آن‌ها از حوصله‌ی این مقاله خارج است.


غلامعلی پیمان در سال ۲۰۱۲ نشان ملی فناوری و نوآوری را از دست باراک اوباما دریافت کرد.
این پزشک به‌نام ایرانی-آمریکایی در سال ۲۰۱۲ به پاس زحمت‌ها و تلاش‌های سالیان دراز مورد تقدیر قرار گرفت و «نشان ملی فناوری و نوآوری» آمریکا را از دست باراک اوباما، رییس‌جهور وقت این کشور دریافت کرد؛ این عالی‌ترین نشان ایالات متحده در زمینه‌ی اختراع و اکتشاف است. پیمان در این مراسم با اشاره به این موضوع که بالاترین افتخارش را آموزش صدها متخصص چشم و به تبع آن اعتلای سطح سلامت بشریت می‌داند گفت: «از این‌که کار ما روی افراد بسیاری تأثیر گذاشته بسیار مسرور هستم. ما همیشه در حال کار برای ارتقای درمان‌ها و بهبود نتایج برای بیماران هستیم و همواره در پی آنیم که مشکلات بیشتری را حل کنیم.»

احتملا پیش از این نام عمل «لیزیک» به گوشتان خورده و خود یا اطرافیان‌تان این عمل را انجام داده‌اند؛ حالا که می‌دانید این نعمت بزرگ را مدیون یکی از هموطنان خود هستید چه حسی دارید؟

به نظر شما می‌توان افرادی به بزرگی دکتر پیمان را با برچسب ملیت محدود به یک جغرافیای مشخص کرد؟ برخی در برابر این سوال می‌پرسند: «پس چطور است که ایالات متحده به طرق مختلف سعی در انحصار آخرین دستاوردهای امثال او در کشورش دارد؟» شما چه فکر می‌کنید؟ 

منبع: دیجی مگ 

جنیفر لوپز با ۴۵ سال سن و در حالی‌که مادر دو فرزند است، تناسب اندام فوق‌العاده‌ای دارد. قاعدتا او در کنار ورزش، رازهایی هم برای حفظ تناسب اندام خود دارد. در این مطلب او پرده از یکی از این رازها برداشته است.

جنیفر لوپز با ۴۵ سال سن و در حالی‌که مادر دو فرزند است، تناسب اندام فوق‌العاده‌ای دارد. او به تازگی عضوی از خانواده‌ی «بادی لب» شده، یک برند سلامتی که ترکیبات پروتئینی منحصر به فردی برای خانم‌ها درست می‌کند. هدف بادی لب توانمندسازی، تشویق و آموزش به زنان است که بتوانند به بهترین حالتی که قابلیتش را دارند،‌ دست پیدا کنند و قوی، با اعتماد به نفس و شاد باشند؛ یعنی همه‌ی صفاتی که جنیفر داراست.
جنیفر لوپز به تازگی با شرکت در برنامه تلوزیونی دکتر اوز، بیشتر درباره علت علاقه‌اش به بادی لب صحبت کرد. نکته جالب در میان صحبت‌هایش این بود که جنیفر هم مثل همه‌ی ما دوست دارد صبحش را با یک اسموتی سالم و خوشمزه شروع کند. او در طول برنامه دستور تهیه اسموتی مورد علاقه و کم کالری‌اش را در اختیار افراد حاضر در استودیو گذاشت و حتی راز ماده‌ای را که خودش به این اسموتی اضافه کرده، فاش کرد-لیمو.
برای تهیه این اسموتی مقوی، تمامی موادی که در زیر آمده، با هم مخلوط کنید.
۳ فنجان توت فرنگی 
۱ فنجان زغال اخته
۱ فنجان تمشک
۱ فنجان ماست یونانی
۱ قاشق چای‌خوری دارچین
۱ قاشق غذاخوری عسل
۱ قاشق چای‌خوری آب لیموی تازه
۱/۲ فنجان یخ
۱ فنجان پودر پروتئین وانیلی بادی لب
(منبع: womenshealth) 

کوچک کردن عجیب شکم در80روز با این گیاه + خاصیت شگفت انگیز دیگر

هلیله سیاه تقویت کننده حافظه است و مانع از سفید شدن مو می شود، همچنین جویدن روزانه مقداری از آن به صورت ناشتا بواسیر، قولنج و یبوست و آسم را درمان می کند؛ برای برطرف کردن سیاهی دور چشم موثر است.

کوچک کردن عجیب شکم در80روز با این گیاه + خاصیت شگفت انگیز دیگر

 

 

هلیله سیاه طبیعت گرم و خشک دارد و درخت آن تقریباً طولش سه الی چهار متر است در آغاز بهار برگ می دهد برگ های آن بیضی کشیده نوک تیز است. این درخت پر شاخه برگ ها به رنگ سبز تیره شامل دم برگی که تا روی برگ صاف پشت برگ اندکی کرک دار خاکستری در اوایل اردیبهشت گل می کند گل های آن کوچک پنج پر نازک به رنگ صورتی مایل به سفید به صورت خوشه ای این گل ها تا اوایل خرداد پرشاخه ها دوام دارند بعد تبدیل به میوه می شوند میوه آن اندکی دراز و نوک تیز اول به رنگ سبز به مرور تبدیل به قرمز می گردد در آخر مردادماه به طور کامل می رسد تغییر رنگ می دهد همه قهوه ای سیر مایل به سیاه آن را در اوایل شهریور از درخت می چینند در آفتاب پهن می کنند تا خشک شود در اثر خشک شدن به طور کلی تغییر رنگ می دهد به رنگ سیاه تبدیل می گردد آماده برای بازار صادرات می شود. بهترین نوع آن بی دانه سفت بدون پوسیدگی کوچک با رنگ سیاه می باشد این درخت بومی هندوستان است اما در بنگلادش و پاکستان هم وجود دارد.

 

خواص درمانی و روش مصرف

تقویت معده: کوبیده سه گرم آن که خوب نرم شده باشد بلکه باید آن را مانند دانه گندم بلغور شود برای هرگونه ناراحتی معده به مدت سه روز صبح ناشتا یک قاشق مرباخوری آن را روی زبان ریخته روی آن مقداری آب گرم میل گردد. هلیله سیاه سیستم گوارشی را برای هضم غذا تحریک می کند. مصرف هلیله سیاه موثر در کاهش اسیدیته و سوزش سر دل بوده و آن را درمان می کند. مصرف آن پس از غذا، اسیدیته معده را خنثی می کند.

تقویت چشم: برای تقویت نور چشم آن را کوبیده به مدت سه الی چهار هفته هر صبح قبل از طلوع آفتاب ناشتا یک قاشق مرباخوری سر پر آن را در دهان ریخته بلافاصله روی آن آب میل کنید. برای درمان ناراحتی های چشمی، با دم کرده آن بهتر است چشم شست و شو داده شود.

تقویت کبد: برای تقویت کبد یک قاشق سوپ خوری نرم شده آن را در یک پیاله کوچک ماست خوری حل کرده بعد از هر غذای ظهر و شب میل کنید مدت مصرف ده روز در صورت تمایل انجام پذیرد.

جلوگیری از سفیدی مو: چنانچه دچار سفیدی مو در سر هستید می بایست به مدت یک سال الی یک و نیم سال هر شب نیم ساعت بعد از هر غذا یک قاشق کوبیده آن را در دهان بریزید بعد آب میل کنید به طور حتم جواب قطعی می باشد.

یبوست: یبوست های مزمن دائم را می توانید با مصرف چهل شب بدون وقفه بر طرف کنید برای این منظور باید هلیله سیاه ریز و سفت را تمیز کرده دویست گرم آن را کوبیده بعد هر شب به مدت چهل شب پنج گرم آن را روی زبان بریزید بالای آن آب میل کنید اگر درست و بدون وقفه اجرا شود نتیجه حتمی خواهد بود.

اسهال: برای بند آوردن اسهال آن را کمی برشته کنید آن طور که سوخته شود سپس کوبیده یک قاشق سوپ خوری روی زبان ریخته روی آن آب گرم میل کنید.

بوی بد دهان: چنانچه بدبویی دهان دارید و نتوانسته اید آن را علاج کنید می توانید به طور دائم یک دانه کوچک هلیله در دهان بمکید به مدت یک هفته.

کوچک کردن شکم: برای کوچک کردن شکم باید به مدت چهل شب هر شب یک عدد هلیله را نیم کوب کرده دستور مصرف شب اول یک عدد شب های بعد یک عدد اضافه شود تا روز چهلم می شود چهل عدد بعد از شب چهلم یک عدد کم شد و تا آنکه بر گردید به یک عدد. شفا از آن شماست.

تقویت حافظه: هلیله سیاه، که در هند به اکسیر طول عمر معروف است، تقویت کننده حافظه است.

کمک به درمان آسم: جویدن هر شب هلیله سیاه بیماری آسم را تا حدودی کاهش می دهد.

تصفیه خون: مصرف پودر شده هلیله سیاه خون را تصفیه می کند و همچنین برای برطرف کردن سیاهی دور چشم موثر است.

منبع: تبیان

خیلی سریع بوی دهان خود را با این روشها از بین ببرید!

گاهی اوقات ممکن است دهان شما بوی بد و نامطبوع بگیرد که هم برای خودتان و هم برای دیگران آزاردهنده خواهد بود. با چند راهکار خانگی می‌توان این بو را کاهش داد یا رفع کرد.

خیلی سریع بوی دهان خود را با این روشها از بین ببرید!

 

 

برای رفع بوی بد دهان مواردی چون جویدن جعفری، استفاده از چاشنی‌های معطر پس از هر وعده غذایی، مسواک کردن با جوش شیرین، مصرف کرفس و ... در رفع بوی بد دهان موثرند. التهاب لثه، باقی ماندن غذا بین دندان‌ها، عفونت‌های تنفسی، سینوزیت، مشکلات گوارشی، بیماری دیابت، استفاده از غذاهای گوگرددار مثل سیر و پیاز و استعمال سیگار از علل شایع بوی بد دهان است که قابل پیشگیری و درمان است.

 

در این مطلب چند شگرد خانگی ساده و بی دردسر برای رفع بوی بد دهان و مطبوع کردن بازدم ارائه شده است. هر یک از این روش‌ها به پاک‌سازی فضای دهان کمک می‌کنند و میزان مواد سمی را در آن به حداقل می‌رسانند. این راهکارها عبارتند از:

۱- جویدن مقداری سبزی جعفری موجب کاهش بوی بد دهان که ناشی از خستگی روزانه و نخوردن غذا است، می‌شود. مصرف جعفری بعد از غذا به تازه شدن بازدم کمک می‌کند. جعفری منبع غنی از کلروفیل است که به عنوان یک خوشبوکننده طبیعی دهان عمل می‌کند. این سبزی هم چنین مثل یک خنک کننده طبیعی در دهان احساس تازگی و تمیزی ایجاد می‌کند. اگر برگ جعفری به صورت آدامس جویده شود، بوی بد دهان را از بین می‌برد و استفاده از سیب بعد آن برای درمان بوی دهان بسیار موثر است. از طرفی جعفری، تحریک‌کننده‌ی اشتهاست و به هضم غذا نیز کمک می‌کند.

۲- مسواک کردن با جوش شیرین نیز در رفع بوی نامطبوع دهان بسیار موثر است چون مولکول‌های بو را به خود جذب می‌کند و خواص ضدباکتریایی دارد. برای این منظور مقداری جوش شیرین روی مسواک خود بریزید و دندان‌ها و روی زبان را با آن مسواک بزنید تا تأثیر معجزه آسای آن را در پاک‌سازی دهان مشاهده کنید.

۳- استفاده از چاشنی‌های معطر مثل میخک، دانه‌های هل و رازیانه نیز پس از هر وعده غذایی در رفع بوی بد دهان بسیار موثر است. این چاشنی‌های گیاهی خواص ضدمیکروبی دارند و بهداشت دهان و دندان‌ها را بهبود می‌بخشند. یک وعده غذای کرفس‌دار بوی بد دهان را از بین می‌برد. احتمالاً موادی که در معده تولید می‌شوند، با مواد معطر کرفس ترکیب شده و از بوی بد دهان جلوگیری می‌کند. پونه ضد سرفه است و بوی بد دهان را از بین می‌برد و به عنوان ضدعفونی‌کننده به شمار می‌رود.

۴- عرق نعناع بوی بد دهان را کم می‌کند. استفاده از عصاره نعناع یا عرق نعناع قبل از خوابیدن و پس از خوردن غذا می‌تواند در درمان مشکلات گوارشی ناشی از تخمیر مواد غذایی و ایجاد بوی بد دهان بسیار مؤثر باشد.

۵- پونه؛ برطرف‌کننده سکسکه و بوی بد دهان. پونه از خانواده نعناع است و ترکیب اصلی موجود در این گیاه، اسانس روغنی فرار یا روغن منتول است. پونه ضد سرفه است و بوی بد دهان را از بین می‌برد و به عنوان ضدعفونی‌کننده به شمار می‌رود.

پونه را به عنوان تحریک‌کننده تولید صفرا نیز می‌شناسند. پونه از مشکلات و ناراحتی‌های گوارشی مثل ‌ترش کردن معده جلوگیری می‌کند، برای هضم غذا و برطرف کردن سکسکه مفید است.

۶- درمان بوی بد دهان با خوردن کرفس. کرفس سبزی زیبا، خوش‌عطر و پرخاصیتی است. یک وعده غذای کرفس‌دار بوی بد دهان را از بین می‌برد. احتمالاً موادی که در معده تولید می‌شوند، با مواد معطر کرفس ترکیب شده و از بوی بد دهان جلوگیری می‌کند. کرفس ۲ تا ۳ درصد اسانس یا عطر دارد.

۷- خوردن انجیر بوی بد دهان را از بین می‌برد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد، انجیر میوه‌ای مقوی و شیرین است که موجب از بین رفتن بوی بد دهان می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد؛ اگر انجیر با عسل مخلوط شود در تسکین زخم معده بسیار مفید خواهد بود.

۸- کاهش بوی بد دهان با مصرف قهوه. تحقیقات نشان می‌دهد مصرف قهوه باعث خنثی شدن یا کاهش باکتری‌هایی در دهان می‌شود که فعالیت آن‌ها از عوامل ایجاد بوی ناخوشایند در دهان است. از این رو پزشکان به افرادی که از بوی بد در تنفس رنج می‌برند توصیه می‌کنند قهوه بنوشند. البته دقت داشته باشید که نوشیدن زیاد قهوه به دلیل خشکی دهان ممکن است اثر عکس داشته باشد؛ پس نباید در مصرف آن زیاده‌روی کرد.

۹- نوشیدن آب کافی نیز یکی از راهکارهای مفید برای کاهش بوی بد دهان است. نوشیدن آب، هم به پاک شدن دندان‌ها و جلوگیری از پوسیدگی آن‌ها کمک کرده و هم از خشکی دهان جلوگیری می‌کند به همین دلیل بوی بد دهان را نیز رفع می‌کند.

منبع: میزان

این اشتباهات روزمره حتما شما را پیر می کند! +نتایج مطالعات

آرزوی طول عمر، آرزوی بسیاری از افراد است. خیلی‌ها حاضرند خیلی خرجها و هزینه‌ها را برای به دست آوردن طول عمر بیشتر انجام دهند اما بتازگی مشخص شده 8 کار ساده هست که با رعایت آنها می‌توان به این آرزو راحت‌تر دست یافت.

این اشتباهات روزمره حتما شما را پیر می کند! +نتایج مطالعات

 

 

اگر می‌خواهید قبل از اینکه دیر شود به آرزوی افزایش عمرتان جامه عمل بپوشانید این نکات را به خاطر بسپارید:

 

زود بازنشسته شدن:

مطالعات:۸۹ درصد از افرادی که در سن ۵۵ سالگی بازنشسته می‌شوند نسبت به افرادی که در ۶۵ سالگی بازنشسته می‌شوند، ۱۰ سال زودتر به مرگ نزدیک می‌شوند.

نتیجه: عدم فعالیت در زندگی نقش مهمی در سلامت افراد جوان‌تر دارد.

خوردن گوشت قرمز:

مطالعات: خوردن روزانه ۱۲۰ گرم گوشت قرمز، ۳۰ درصد از عمر را کاهش می‌دهد.

نتایج: افزایش در خوردن گوشت قرمز با مرگ و میر، سرطان و بیماری‌های قلبی عروقی همراه است.

تماشای تلویزیون:

مطالعات: دو ساعت در روز روبه‌روی تلویزیون نشستن یک سال و نیم از عمر کم می‌کند. تعجب میکنید، نه؟!

نتیجه: مطالعاتی نشان داده است زمان زیادی در مقابل تلویزیون نشستن موجب از دست دادن چند سال از عمر می‌شود.

خواب بیش از حد:

مطالعات: تحقیقاتی که طی ۶ سال در دانشگاه کالیفرنیا در مورد یک میلیون و صد هزار بیمار انجام گرفت، نشان داد افرادی که روزانه ۸ ساعت می‌خوابند نسبت به افرادی که ۶ یا ۷ ساعت می‌خوابند، کمتر عمر می‌کنند.

نتیجه: پرخوابی با خشکی دیابت، بیماری قلبی و افسردگی مرتبط است.

خوردن ذرت بو داده:

مطالعات: ذرت بو داده در مایکروویو می‌تواند باعث بیماری‌های ریوی شود که موجب کوتاه شدن عمر می‌شود.

نتیجه: به دلیل کره‌ای که روی ذرت زده شده است عطر و طعم ذرت خوب می شود اما تولید یک ماده شیمیایی به نام دی استیل می‌کند که در صورت بیش از حد خوردن آن دچار عفونت جدی ریوی می‌شوید.

خوردن قرص‌های خواب‌آور:

مطالعات: افرادی که به طور منظم قرص‌های خواب‌آور مصرف می‌کنند ۴ تا ۶ برابر به مرگ نزدیک می‌شوند.

نتیجه: قرص‌های بنزودیازپین‌ها، باربیتوریت‌ها و آرام بخش خطرناکند.

ماندن در ترافیک:

مطالعات: رفت و آمدهای طولانی روزانه منجر به مشکلات بهداشتی و بیماری‌ها می‌شود.

نتیجه: استرس و عدم فعالیت در ترافیک منجر به فشارخون بالا و فشارهای عصبی شده و عمر را کوتاه می‌کند.

سهل انگاری در استفاده از مسواک:

مطالعات: مراقبت نکردن از دندان‌ها نه تنها باعث بیماری‌های دهان و دندان می‌شود بلکه ممکن است باعث بیماری‌های قلبی و عروقی شود و ۶ سال عمر را کوتاه می‌کند.

نتیجه: التهاب لثه باعث اختلال در رگ‌های خونی و بیماری‌های عروقی می‌شود

منبع: جهان نیوز